benedyktyn

benedyktyn
{{stl_51}}{{LABEL="twpldebenedyktyn"}}{{/stl_51}}{{stl_39}}benedyktyn{{/stl_39}}{{stl_41}} m{{/stl_41}}{{stl_7}} ({{/stl_7}}{{stl_41}}-a{{/stl_41}}{{stl_7}};{{/stl_7}}{{stl_41}} -i{{/stl_41}}{{stl_7}}) Benediktiner{{/stl_7}}{{stl_41}} m{{/stl_41}}

Słownik polsko-niemiecki. 2014.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • benedyktyn — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. benedyktynnie; lm M. benedyktyni {{/stl 8}}{{stl 7}} członek zakonu reguły św. Benedykta, założonego w VI w., uznającego izolację od świata w klasztorze, całkowite posłuszeństwo wobec przełożonych, obowiązek… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • benedyktyn — m IV, DB. a, Ms. benedyktynnie 1. lm M. i, DB. ów «członek zakonu założonego przez św. Benedykta z Nursji; w lm nazwa tego zakonu» Klasztor benedyktynów. 2. lm MB. y «likier korzenno ziołowy wyrabiany dawniej przez benedyktynów; benedyktynka» Pić …   Słownik języka polskiego

  • benedyktynka — ż III, CMs. benedyktynkance; lm D. benedyktynkanek 1. «zakonnica reguły św. Benedykta; w lm nazwa tego zakonu» 2. → benedyktyn w zn. 2 …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”